افزایش تقاضا برای قطعات پلاستیکی خودرو و سرعت توسعه قالبهای خودرو با هزینههای پایینتر، تولیدکنندگان قطعات پلاستیکی خودرو را مجبور به توسعه و اتخاذ فرآیندهای تولید جدید میکند. قالبگیری تزریقی مهمترین فناوری برای تولید قطعات پلاستیکی خودرو است.
با توجه به ویژگیهای منحصر به فرد قطعات پلاستیکی پیچیده برای خودروها، طراحی قالبهای تزریق برای قطعات خودرو باید عوامل زیر را در نظر بگیرد: خشک کردن مواد، الزامات جدید برای تقویت الیاف شیشه، فرمهای درایو و ساختارهای گیره قالب.
اولاً، وقتی ماده رزینی که معمولاً برای سپرها و پنلهای ابزار خودرو استفاده میشود، یک رزین اصلاحشده باشد (مثلاً PP اصلاحشده و ABS اصلاحشده)، ماده رزینی خواص جذب رطوبت متفاوتی دارد. ماده رزینی باید قبل از ورود به پیشسازه پیچ دستگاه قالبگیری تزریقی، با هوای گرم خشک یا رطوبتزدایی شود.
ثانیاً، قطعات پلاستیکی داخلی که در حال حاضر در خودروها استفاده میشوند، اساساً محصولات پلاستیکی تقویتشده با الیاف غیرشیشه هستند. مواد و ساختار پیچهای ماشین قالبگیری تزریقی که برای قالبگیری قطعات پلاستیکی تقویتشده با الیاف غیرشیشه استفاده میشوند، در مقایسه با استفاده از رزینهای تقویتشده با الیاف شیشه خرد شده بسیار متفاوت است. هنگام قالبگیری تزریقی پلاستیکهای خودرو، باید به جنس آلیاژ پیچ و فرآیند عملیات حرارتی ویژه توجه شود تا از مقاومت در برابر خوردگی و استحکام آن اطمینان حاصل شود.
سوم، از آنجا که قطعات خودرو با محصولات معمولی متفاوت هستند، سطوح حفره بسیار پیچیدهای دارند، تنشهای ناهموار و توزیع تنش ناهمواری دارند. طراحی باید ظرفیت پردازش را در نظر بگیرد. ظرفیت پردازش دستگاه قالبگیری تزریقی در نیروی گیره و ظرفیت تزریق منعکس میشود. هنگامی که دستگاه قالبگیری تزریقی در حال شکلدهی محصول است، نیروی گیره باید بیشتر از فشار تزریق باشد، در غیر این صورت سطح قالب گیر میکند و باعث ایجاد پلیسه میشود.
باید به نحوه صحیح بستن قالب توجه شود و فشار تزریق باید کمتر از نیروی بستن مجاز دستگاه قالبگیری تزریقی باشد. حداکثر ظرفیت دستگاه قالبگیری تزریقی با تناژ دستگاه قالبگیری تزریقی مطابقت دارد.
زمان ارسال: نوامبر-10-2022