قالبگیری تزریقی، به زبان ساده، فرآیندی است که در آن از مواد فلزی برای تشکیل حفرهای به شکل یک قطعه استفاده میشود، سپس پلاستیک مذاب به داخل حفره تزریق شده و فشار برای مدتی حفظ میشود و سپس پلاستیک مذاب خنک شده و قطعه نهایی بیرون آورده میشود. امروز، بیایید در مورد چندین تکنیک رایج قالبگیری صحبت کنیم.
۱. کف کردن
قالبگیری فومی یک روش فرآوری است که با روشهای فیزیکی یا شیمیایی، یک ساختار متخلخل درون پلاستیک تشکیل میدهد.
فرآیند:
الف) تغذیه: قالب را با مواد اولیهای که قرار است فوم شود پر کنید.
ب. گرمایش با گیره: گرمایش ذرات را نرم میکند، عامل فومساز را در سلولها تبخیر میکند و به محیط گرمایش اجازه میدهد تا نفوذ کند و مواد اولیه را بیشتر منبسط کند. سپس قالبگیری توسط حفره قالب محدود میشود. ماده اولیه منبسط شده کل حفره قالب را پر میکند و به طور کلی به هم میچسبد.
ج. قالبگیری خنککننده: اجازه دهید محصول خنک شود و از قالب خارج شود.
مزایا:این محصول از عایق حرارتی بالایی برخوردار است و مقاومت خوبی در برابر ضربه دارد.
معایب:علائم جریان شعاعی به راحتی در جلوی جریان مواد تشکیل می شوند. چه فوم شیمیایی باشد و چه میکرو فوم، علائم جریان شعاعی سفید واضحی وجود دارد. کیفیت سطح قطعات ضعیف است و برای قطعاتی که نیاز به کیفیت سطح بالایی دارند مناسب نیست.
۲. ریختهگری
همچنین به عنوان شناخته شده استریختهگری قالبگیری، فرآیندی که در آن یک پلیمر مخلوط شده با مواد اولیه رزین مایع در قالب قرار داده میشود تا تحت فشار معمولی یا محیطی با فشار کم واکنش داده و جامد شود. مونومرهای نایلون و پلیآمیدها با پیشرفت فناوری، مفهوم ریختهگری سنتی تغییر کرده است و محلولها و دیسپرسیونهای پلیمری از جمله خمیرها و محلولهای PVC نیز میتوانند برای ریختهگری استفاده شوند.
قالبگیری ریختهگری ابتدا برای رزینهای ترموست و بعدها برای مواد ترموپلاستیک مورد استفاده قرار گرفت.
فرآیند:
الف) آمادهسازی قالب: برخی از آنها نیاز به پیشگرم شدن دارند. قالب را تمیز کنید، در صورت لزوم از قبل از قالب جداکننده استفاده کنید و قالب را از قبل گرم کنید.
ب. مایع ریختهگری را تنظیم کنید: مواد اولیه پلاستیک، عامل پخت، کاتالیزور و غیره را مخلوط کنید، هوا را تخلیه کرده و آن را داخل قالب قرار دهید.
ج. ریختهگری و پخت: ماده خام پلیمریزه شده و در قالب پخت میشود تا به محصول تبدیل شود. فرآیند سخت شدن تحت گرمایش فشار معمولی تکمیل میشود.
د. خارج کردن از قالب: خارج کردن از قالب پس از اتمام عمل آوری.
مزایا:تجهیزات مورد نیاز ساده هستند و نیازی به فشار نیست؛ الزامات مربوط به استحکام قالب بالا نیست؛ محصول یکنواخت و تنش داخلی کم است؛ اندازه محصول محدودیت کمتری دارد و تجهیزات فشار ساده است؛ الزامات استحکام قالب کم است؛ قطعه کار یکنواخت و تنش داخلی کم است، محدودیتهای اندازه قطعه کار کوچک است و نیازی به تجهیزات فشار نیست.
معایب:این محصول برای تشکیل شدن به زمان زیادی نیاز دارد و راندمان آن پایین است.
کاربرد:پروفیلهای مختلف، لولهها و غیره. پلکسیگلاس رایجترین محصول ریختهگری پلاستیک است. پلکسیگلاس یک محصول ریختهگری پلاستیک کلاسیکتر است.
۳. قالبگیری فشاری
همچنین به عنوان قالبگیری فیلم پلاستیکی انتقالی شناخته میشود، روشی برای قالبگیری پلاستیکهای ترموست است. قطعه کار پس از حرارت دادن و پرس کردن و سپس حرارت دادن، در حفره قالب پخته و شکل میگیرد.
فرآیند:
الف) گرم کردن خوراک: مواد اولیه را گرم و نرم کنید.
ب. فشار: از یک دریچه یا پیستون برای فشار دادن مواد خام نرم شده و مذاب به داخل قالب استفاده کنید.
ج) شکلدهی: خنک کردن و خارج کردن از قالب پس از شکلدهی.
مزایا:کاهش تعداد قطعات کار، کاهش هزینههای نیروی کار، تنش داخلی یکنواخت و دقت ابعادی بالا؛ سایش کمتر قالب میتواند محصولاتی با اینسرتهای ظریف یا تقویتکننده گرما را شکل دهد.
معایب:هزینه بالای ساخت قالب؛ اتلاف زیاد مواد اولیه پلاستیک.
زمان ارسال: ۱۸ مه ۲۰۲۲