نحوه طراحی یک قطعه پلاستیکی قابل اجرا
شما ایده بسیار خوبی برای یک محصول جدید دارید، اما پس از تکمیل نقشه، تامین کننده شما به شما می گوید که این قطعه را نمی توان قالب گیری تزریقی کرد. بیایید ببینیم هنگام طراحی یک قطعه پلاستیکی جدید باید به چه نکاتی توجه کنیم.
ضخامت دیوار -
شاید همهقالب گیری تزریق پلاستیکمهندسان پیشنهاد می کنند ضخامت دیوار تا حد امکان یکنواخت شود. درک آن آسان است، بخش ضخیمتر بیشتر از بخش نازکتر کوچک میشود که باعث تاب خوردگی یا علامت فرورفتگی میشود.
استحکام و اقتصادی قطعه را در نظر بگیرید، در صورت سفتی کافی، ضخامت دیواره باید تا حد امکان نازک باشد. ضخامت دیواره نازک تر می تواند قسمت قالب گیری تزریقی را سریعتر خنک کند، وزن قطعه را کاهش دهد و محصول را کارآمدتر کند.
اگر ضخامت منحصر به فرد دیوار ضروری است، ضخامت را به آرامی تغییر دهید و سعی کنید ساختار قالب را بهینه کنید تا از مشکل علامت سینک و تاب برداشتن جلوگیری کنید.
گوشه ها -
بدیهی است که ضخامت گوشه بیشتر از ضخامت معمولی خواهد بود. بنابراین به طور کلی پیشنهاد می شود که گوشه تیز را با استفاده از شعاع در گوشه خارجی و گوشه داخلی صاف کنید. جریان پلاستیک مذاب در هنگام رفتن به گوشه منحنی مقاومت کمتری خواهد داشت.
دنده ها -
دنده ها می توانند قسمت پلاستیکی را استحکام بخشند، استفاده دیگر جلوگیری از مشکل پیچ خورده در محفظه پلاستیکی بلند و نازک است.
ضخامت نباید به اندازه ضخامت دیوار باشد، حدود 0.5 برابر ضخامت دیوار توصیه می شود.
پایه دنده باید شعاع و زاویه کشش 0.5 درجه داشته باشد.
دنده ها را خیلی نزدیک نگذارید، فاصله ای حدود 2.5 برابر ضخامت دیواره بین آنها حفظ کنید.
Undercut –
کاهش تعداد آندرکات، باعث افزایش پیچیدگی طراحی قالب و همچنین افزایش خطر شکست می شود.
زمان ارسال: اوت-23-2021