نکاتی که هنگام طراحی قطعات پلاستیکی باید بدانید

ضخامت دیواره –

شاید همهقالب گیری تزریق پلاستیکمهندسان پیشنهاد می‌کنند که ضخامت دیواره تا حد امکان یکنواخت باشد. به راحتی می‌توان فهمید که بخش ضخیم‌تر بیشتر از بخش نازک‌تر منقبض می‌شود که باعث تاب برداشتن یا ایجاد فرورفتگی می‌شود.

با در نظر گرفتن استحکام قطعه و صرفه اقتصادی، در صورت نیاز به سفتی کافی، ضخامت دیواره باید تا حد امکان نازک باشد. ضخامت دیواره نازک‌تر می‌تواند باعث شود قطعه قالب‌گیری تزریقی سریع‌تر خنک شود، وزن قطعه کاهش یابد و محصول کارآمدتر شود.

اگر ضخامت دیواره منحصر به فرد ضروری است، ضخامت را به طور یکنواخت تغییر دهید و سعی کنید ساختار قالب را بهینه کنید تا از مشکل فرورفتگی و تاب برداشتن جلوگیری شود.

گوشه‌ها –

واضح است که ضخامت گوشه بیشتر از ضخامت معمولی خواهد بود. بنابراین معمولاً پیشنهاد می‌شود که با استفاده از شعاع در هر دو گوشه خارجی و داخلی، گوشه تیز را صاف کنید. جریان پلاستیک مذاب هنگام عبور از گوشه منحنی، مقاومت کمتری خواهد داشت.

دنده‌ها –

دنده‌ها می‌توانند به قطعه پلاستیکی استحکام ببخشند، کاربرد دیگر آنها جلوگیری از مشکل پیچ‌خوردگی در محفظه پلاستیکی بلند و نازک است.

ضخامت نباید به اندازه ضخامت دیواره باشد، حدود 0.5 برابر ضخامت دیواره توصیه می‌شود.

پایه دنده باید شعاع و زاویه شیب 0.5 درجه داشته باشد.

دنده‌ها را خیلی نزدیک به هم قرار ندهید، فاصله‌ای حدود ۲.۵ برابر ضخامت دیواره بین آنها رعایت کنید.

زیرشکن –

کاهش تعداد برش‌های زیرین، پیچیدگی طراحی قالب را افزایش داده و همچنین خطر شکست را افزایش می‌دهد.